W czasie Kazania na Górze, opisanego w Ewangelii wg św. Mateusza, Jezus mówi:
Niewątpliwie przykazanie to budzi w nas sprzeciw. Przecież honor nakazuje nam bronić się, oddać, a przynajmniej unikać następnego ciosu. Myślimy w ten sposób gdy nie znamy historycznego kontekstu. Warto zwrócić uwagę, że wyraźnie napisane jest, że jeśli ktoś Cię uderzy w PRAWY policzek, nadstaw mu drugi. Większość ludzi jest praworęcznych, więc uderzenie w prawy policzek wykonane musi zostać tyłem dłoni. W czasach gdy Jezus nauczał, tyłem dłoni uderzało się niewolnika, jako kogoś gorszego, kogoś z kim nie stawało się jak równy z równym. Gdy Jezus karze nadstawić drugi policzek, każe nadstawić policzek lewy, aby uderzenie nastąpiło otwartą ręką. Aby ten drugi uderzył Cię, ale już jako równego sobie.
Jest tu schowana bardzo cenna wskazówka. Gdy przyjdzie Ci walczyć z kimś na niższym poziomie, nie schodź do jego poziomu, bo pokona Cię doświadczeniem. Lepiej każ temu komuś wejść na Twój poziom. Może wtedy zrozumie, że jego uderzenie było bez sensu.
Drugą cenną rzeczą jaką można wyciągnąć z tego krótkiego zdania jest konieczność obrony honoru. Honorowo nadstawiamy LEWY policzek, aby drugi uderzył Cię bez poniżania. Ostatnio dość często mamy do czynienia z nadużywaniem pojęcia honoru. Czym jest honor? Czy jest to umiejętność stawania na przekór innym? Czy jest to forsowanie swoich racji nie zważając na racje innych stron? Czy postępując zawsze po swojemu, nie zważając na nic innego jesteśmy honorowi?
O wiele bardziej honorowo postępujemy, gdy uwzględniamy inne racje i gdy próbujemy szukać rozwiązania nawet najtrudniejszych problemów, często rezygnując lub ustępując. Honorowi jesteśmy gdy inne strony traktują nas jak partnera, a nie jako przeszkodę. Próbujmy rozmawiać, a dzięki temu wzmacniać swoją pozycję, a nie stawiając partnerów w sytuacjach bez wyjścia. Skoro wymagamy szacunku, szanujmy innych. Pamiętajmy, że człowiek tym różni się od zwierząt, że potrafi zrozumieć, że drugi jest takim samym człowiekiem, a zatem również ma honor.
Na koniec przytoczę słowa ministra spraw zagranicznych II RP, Józefa Becka, uzasadniające odmowę przyjęcia kuriozalnego ulimatum Rzeszy, które postawił nam Joachim von Ribbentrop:
Nie pozwólmy więc szargać naszego honoru. Zachowujmy się tak, aby inni nie byli przymuszeni do traktowania nas z honorem, ale aby byli przekonani, że swój honor mamy.
Jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi.
Niewątpliwie przykazanie to budzi w nas sprzeciw. Przecież honor nakazuje nam bronić się, oddać, a przynajmniej unikać następnego ciosu. Myślimy w ten sposób gdy nie znamy historycznego kontekstu. Warto zwrócić uwagę, że wyraźnie napisane jest, że jeśli ktoś Cię uderzy w PRAWY policzek, nadstaw mu drugi. Większość ludzi jest praworęcznych, więc uderzenie w prawy policzek wykonane musi zostać tyłem dłoni. W czasach gdy Jezus nauczał, tyłem dłoni uderzało się niewolnika, jako kogoś gorszego, kogoś z kim nie stawało się jak równy z równym. Gdy Jezus karze nadstawić drugi policzek, każe nadstawić policzek lewy, aby uderzenie nastąpiło otwartą ręką. Aby ten drugi uderzył Cię, ale już jako równego sobie.
Jest tu schowana bardzo cenna wskazówka. Gdy przyjdzie Ci walczyć z kimś na niższym poziomie, nie schodź do jego poziomu, bo pokona Cię doświadczeniem. Lepiej każ temu komuś wejść na Twój poziom. Może wtedy zrozumie, że jego uderzenie było bez sensu.
Drugą cenną rzeczą jaką można wyciągnąć z tego krótkiego zdania jest konieczność obrony honoru. Honorowo nadstawiamy LEWY policzek, aby drugi uderzył Cię bez poniżania. Ostatnio dość często mamy do czynienia z nadużywaniem pojęcia honoru. Czym jest honor? Czy jest to umiejętność stawania na przekór innym? Czy jest to forsowanie swoich racji nie zważając na racje innych stron? Czy postępując zawsze po swojemu, nie zważając na nic innego jesteśmy honorowi?
O wiele bardziej honorowo postępujemy, gdy uwzględniamy inne racje i gdy próbujemy szukać rozwiązania nawet najtrudniejszych problemów, często rezygnując lub ustępując. Honorowi jesteśmy gdy inne strony traktują nas jak partnera, a nie jako przeszkodę. Próbujmy rozmawiać, a dzięki temu wzmacniać swoją pozycję, a nie stawiając partnerów w sytuacjach bez wyjścia. Skoro wymagamy szacunku, szanujmy innych. Pamiętajmy, że człowiek tym różni się od zwierząt, że potrafi zrozumieć, że drugi jest takim samym człowiekiem, a zatem również ma honor.
Na koniec przytoczę słowa ministra spraw zagranicznych II RP, Józefa Becka, uzasadniające odmowę przyjęcia kuriozalnego ulimatum Rzeszy, które postawił nam Joachim von Ribbentrop:
Jest jedyna tylko rzecz w życiu ludzi, narodów i państw, która jest bezcenna: tą rzeczą jest Honor.
Nie pozwólmy więc szargać naszego honoru. Zachowujmy się tak, aby inni nie byli przymuszeni do traktowania nas z honorem, ale aby byli przekonani, że swój honor mamy.
